Σαν Σήμερα

Σαν σήμερα επίσης ιδρύθηκε πριν 100 χρόνια ένας τεράστιος αθλητικός σύλλογος, ο ΑΡΗΣ Θεσσαλονίκης, ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο για την αθλητική ζωή της χώρας.
Χρόνια του πολλά...

Χρόνια πολλά σε όλους τους Ορθοδόξους: Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος



Μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας είναι η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους 12 Αποστόλους, η οποία συνέβη 50 μέρες μετά την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Ημών Χριστού και θεολογικά θεωρείται η γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας.

Οι Πράξεις των Αποστόλων περιγράφουν με παραστατικό τρόπο το γεγονός της Πεντηκοστής. Δέκα μέρες ύστερα από την Ανάληψη του Χριστού, οι έντεκα μαθητές Του (ο Ιούδας είχε αυτοκτονήσει) γύρισαν στα Ιεροσόλυμα και συγκεντρώθηκαν στο ίδιο σπίτι. Ήταν ο Πέτρος και ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, ο Φίλιππος και ο Ναθαναήλ ή Βαρθολομαίος, ο Θωμάς και ο Ματθαίος, ο Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου, ο Θαδδαίος ή Λεββαίος, και ο Σίμων ο Κανανίτης ή Ζηλωτής.

Όλοι μαζί, σαν μια ψυχή, παρέμεναν στο υπερώο, στον πάνω όροφο του σπιτιού όπου και άλλοτε μαζεύονταν. Εκεί μαζί με την Παναγία Μητέρα του Κυρίου και εκατόν είκοσι περίπου άλλους πιστούς, προσεύχονταν με θέρμη. Περίμεναν με λαχτάρα να έρθει σ’ αυτούς “ό Παράκλητος”, το Άγιο Πνεύμα.

Στο διάστημα αυτό συμπλήρωσαν με θαυμαστό τρόπο την κενή θέση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Ανάμεσα απ’ αυτούς πού είχαν παρακολουθήσει από την αρχή τον Κύριο και ήταν μάρτυρες της Αναστάσεως, καθώς όριζε σχετική προφητεία, διάλεξαν το Ματθία και τον Ιούστο. Μετά από θερμή προσευχή στον Κύριο να παρουσιάσει τον καλύτερο για τη θέση του νέου Αποστόλου, διάλεξαν με κλήρο το Ματθία. Αυτός πήρε τη θέση του δωδέκατου Αποστόλου και ζητούσε το φωτισμό του Θεού, για να φανεί άξιος στο αποστολικό αξίωμα.

Κατά την ημέρα της Πεντηκοστής οι Απόστολοι μαζί με άλλους πιστούς βρίσκονταν στο υπερώο όπου και προσεύχονταν. Ήταν η ώρα ενάτη πρωινή, όταν ξαφνικά ακούστηκε μια παράδοξη βοή σαν δυνατός αέρας που γέμισε το σπίτι, και κάτι σαν γλώσσες φωτιάς στάθηκαν πάνω από το κεφάλι κάθε μαθητή. Ήταν το Άγιο Πνεύμα!

“Όταν έφθασε ή μέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι οι πιστοί μαζί στο ίδιο μέρος. Καί ξαφνικά ήρθε από τον ουρανό βοή, πού έμοιαζε σαν να φυσά δυνατός άνεμος, καί γέμισε το σπίτι πού κάθονταν. Καί παρουσιάστηκαν γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς να διαμοιράζονται σ’ αυτούς καί να κάθεται από μια στον καθένα καί όλοι γέμισαν από Πνεύμα “Άγιο” (Πράξ. 2,1-4).

Η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος τους καθάρισε από τις αμαρτίες, τους φώτισε το νου και τους θέρμανε το Θείο ζήλο, ώστε να γίνουν αργότερα οι αναμορφωτές της οικουμένης.

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.......

Παρασκευή, 19 του Ιουλίου, 3 τα ξημερώματα, ο σταθμός της Κυρήνειας έπιασε ένα σήμα με οδηγίες προς τους Τουρκοκύπριους. Ειδοποιήθηκε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Κύπρο, Ρότζερ Ντέιβις, που απάντησε πως πρόκειται για επίδειξη δύναμης. Στις 9 το βράδυ, η Λευκωσία ειδοποίησε την Αθήνα: «Στα ανοιχτά της Κύπρου φάνηκαν τουρκικά αποβατικά». Η Αθήνα απάντησε: «Πρόκειται για άσκηση». Καθώς βράδιαζε, την Παρασκευή19 του Ιουλίου, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Γρηγόριος Μπονάνος ήταν κατηγορηματικός: Δεν έπρεπε να δοθούν αφορμές στους Τούρκους. Νύχτωσε κι έκλεισε το Πεντάγωνο. Όλοι πήγαν στα σπίτια τους. Ο Μπονάνος προτίμησε τις κατασκηνώσεις του Αγίου Ανδρέα. Η ζέστη ήταν αφόρητη στην Αθήνα.

Ώρα 4.30 το πρωί, στην Άγκυρα, ξύπνησαν τον Έλληνα πρεσβευτή, Κοσμαδόπουλο και του εξήγησαν ότι η Τουρκία επενέβαινε με το δικαίωμα της εγγυήτριας δύναμης. Το σχέδιο «Αττίλας» είχε ξεκινήσει. Ο πρεσβευτής ξύπνησε τον πρωθυπουργό Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο και τον ενημέρωσε. Ο Ανδρουτσόπουλος ξύπνησε τους άλλους κοιμώμενους. Έδωσαν όλοι ραντεβού στο Πεντάγωνο. Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ο Αρχηγός Των Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος, προειδοποιήθη και ενημερώθη αρκούντως δια την επικειμένην Τουρκικήν εισβολήν και δη:

α) Δι' επανειλημμένων αποκαλυπτικών σημάτων, του βοηθού Στρατιωτικού ακολούθου της Ελληνικής Πρεσβείας του Λονδίνου (από 15 έως 19 Ιουλίου) Ταγματάρχου κ. Αθανασίου Περδίκη.

β) Υπό του Έλληνος Ταξιάρχου κ.Σωτηριάδου, υπηρετούντος εις το Αρχηγείον του ΝΑΤΟ Σμύρνης, όστις ενημερώθη υπό του Αμερικανού Στρατηγού - Διοικητού των Δυνάμεων ΝΑΤΟ Νοτίου Ευρώπης, περί της πραγματοποιήσεως τουρκικής εισβολής εις Κύπρον, εντός 48 ωρών, με την εντολήν όπως ενημερώση τον Έλληνα Αρχηγόν των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Ταξίαρχος κ.Σωτηριάδης, έσπευσεν εις την Ελλάδα και ενημέρωσε την 18.7.74 τον κ. Μπονάνο.

γ) Υπό Του ΓΕΕΦ Κύπρου, όπερ από του παρελθόντος έτους είχεν ενημερωθή λεπτομερειακώς από Βρεττανόν ανώτατον αξιωματικόν περί του Τουρκικού σχεδίου εισβολής, όπερ και πράγματι εφηρμόσθη υπό των εισβολέων τελικώς.

δ) Υπό την Ναυτικήν Διοίκησιν Κύπρου από της 10ης νυκτερινής της 19ης Ιουλίου '74 ήτις δια του Διοικητού αυτής Αντιπλοιάρχου κ. Γ. Παπαγιάννη, ειδοποίησε τον κ. Μπονάνον περί κατευθύνσεως της τουρκικής αρμάδας προς τας ακτάς της Κυρηνείας.

ε) Από το ΓΕΕΦ και την Ναυτικήν Διοίκησιν Κύπρου τας πρώτας πρωϊνάς ώρας της 20.7.1974 με την πολεμικήν κραυγήν "ευρίσκονται εις απόστασιν 20 μιλίων, πλησιάζουν 15... 10... 5... μίλια..."

5) Παρά ταύτα το Αρχηγείον Ενόπλων Δυνάμεων, ηγνόησε την προειδοποίησιν και δεν ενίσχυσε την Κυπριακήν Εθνοφρουράν κατά το πενθήμερον 15 έως 20 Ιουλίου και ΕΔΕΧΘΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΙΝ 700 εμπείρων ανδρών της ΕΛΔΥΚ την 18 έως 19 Ιουλίου 1974 υπό απείρων κληρωτών αγνοούντων και τας τοπικάς Κυπριακάς συνθήκας.

6) Οι Αρχηγοί Ενόπλων Δυνάμεων και Αρχηγείου Στρατού κ.κ. Μπονάνος και Γαλατσάνος όταν πέραν των άνω προενημερώσεων ειδοποιήθησαν την πρωϊαν της 20.7.1974 παρά του ΓΕΕΦ ότι ρίπτονται Τούρκοι αλεξιπτωτισταί και ενώ προηγουμένως η τουρκική αεροπορία είχε βομβαρδίσει αγρίως το στρατόπεδον της ΕΛΔΥΚ δεν διέταξαν τας Ελληνικάς Κυπριακάς δυνάμεις να αρχίσουν το πυρ. Δεν διέταξαν πύρ, μέχρι της 8.50 πρωϊνής της 20.7.1974.

Την 8.50 ως άνω πρωϊνήν, ο μόνος αφιχθείς εις την αίθουσαν επιχειρήσεων του Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων Αντισυνταγματάρχης κ. Λούκουτος προσωπικώς είπε τηλεφωνικώς εις τον Διοικητήν του ΓΕΕΦ Ταξίαρχον κ.Γεωργίτσην "κτυπάτε δι' όλων των μέσων". Έτσι κατόρθωσαν να προγεφυρωθούν ένιοι μονάδες των ρηθέντων τούρκων αλεξιπτωτιστών.

7) Επίσης ιδία πρωτοβουλία των Ελληνο - κυπριακών μονάδων Κυρηνείας επλήγη το πρώτον κύμα της τουρκικής αποβάσεως, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να έχουν 2.000 - 3.000 νεκρούς και τραυματίας.


Ο Κόλμπι, ο τότε Διευθυντής της CIA την 16/7/1974 ενημερώνει ότι το γραφείο της CIA στην Αθήνα έχει πάρει εντολή να «εξασφαλίσει» την απαιτουμένη από τους… Τούρκους(!!!) αδράνεια της Ελλάδος και ότι η εντολή αυτή εξετελέσθη και μάλιστα αποδέκτης της ήταν ο… αρχηγός των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος!!!


Την 20/7/1974 συνομιλεί με τον Κίσινγκερ και λέει: Κόλμπι: «…το σημαντικότερο για μας είναι να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους Έλληνες να μη πολεμήσουν. Να τους πούμε οκέϊ, ας αρχίσουμε διαπραγματεύσεις και ας δούμε τι μπορεί να γίνει». Κίσινγκερ (συμφωνεί): «Οκέϊ Μπιλ»!

Αυτά όλα επιβεβαιώνουν την ένορκη κατάθεση του πρέσβυ των ΗΠΑ στην Ελλάδα Χένρυ Τάσκα ενώπιον της Αμερικανικής βουλής των 27 Σεπτεμβρίου 1975 (επιτροπή Πάϊκ): «…Ήταν ακριβώς μετά την εισβολή, πριν όμως από την κατάπαυση του πυρός και πριν πέσει η τότε Κυβέρνησης του Ανδρουτσόπουλου. Τότε ήτο, που υποχρεώθηκα να δράσω αμέσως και δραστικώς. Μία ημέρα μετά την εισβολή, την Κυριακή 21 Ιουλίου, συναντήθηκα με τους ηγέτες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και τους προειδοποίησα εναντίον οποιουδήποτε τέτοιου ενδεχομένου (πολέμου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας).


Αργότερα έλαβα μίαν εμπιστευτική έκθεση της CIA, που ανέφερε ότι η προειδοποίησή μου εκείνη ελήφθη σοβαρώς υπ’ όψιν από την στρατιωτική ηγεσία και η Ελλάς απέφυγε την κήρυξη πολέμου κατά της Τουρκίας. Το τονίζω αυτό, επειδή νομίζω ότι έπαιξα εν συνεχεία αποφασιστικό ρόλο εις τας μετέπειτα εξελίξεις. Η ανακοπή αυτή ωδήγησε τελικώς εις την πτώση του Ιωαννίδη, επειδή ο Ιωαννίδης ήθελε πράγματι πόλεμο, και οι Έλληνες στρατηγοί, που επείσθησαν ότι δεν έπρεπε να γίνει πόλεμος, απεσπάσθησαν από τον Ιωαννίδη και έπαυσαν πλέον να τον υπακούουν και αυτός, έξαφνα, ευρέθη εκτός του μηχανισμού διοικήσεως των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων»!


Τα αυτά επανέλαβε και επαναβεβαίωσε ο Τάσκα, την 17 Δεκεμβρίου 1975 εις δημοσίαν ομιλία του εις Άγιον Φραγκίσκον, τονίσας ότι «αυτός και ο Υφυπουργός Εξωτερικών Σίσκο επέτυχαν να παρεμποδίσουν πόλεμο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας με την έκκληση, που έκαναν προς τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων»…»!

Δηλαδή, οι «Έλληνες» στρατηγοί ήσαν οι φυσικοί αυτουργοί της προδοσίας εις βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου το 1974 με ηθικούς αυτουργούς τους Αμερικανούς Κίσινγκερ -Κόλμπι – Τάσκα.

Σταθηκαμε αναξιοι και προδοτες ως προς τους αδελφους μας.Δυστυχως ομως δεν διδαχθηκαμε τιποτε.Προμηνυονται ακομη πιο ασχημες μερες για τον Ελληνισμο με πρωτεργατες τους ιδιους τους κυβερνωντες μας!

stergiosbik έγραψε: Σταθηκαμε αναξιοι και προδοτες ως προς τους αδελφους μας.Δυστυχως ομως δεν διδαχθηκαμε τιποτε.Προμηνυονται ακομη πιο ασχημες μερες για τον Ελληνισμο με πρωτεργατες τους ιδιους τους κυβερνωντες μας!

Στεργιο ετσι ειναι...να μην ξεχναμε ομως, πως περα απο τις δικες μας ευθυνες ως Ελληνες εχουν και οι Κυπριοι τις δικες τους.
Το πολιτικο μπαχαλο που επικρατουσε στην Κυπρο προ της εισβολης, βοηθησε ωστε να ολοκληρωσουν οι Τουρκοι το καταστροφικο τους εργο.
Η ιστορια μας διδασκει τα παντα...οφειλουμε να την ξερουμε...
ωστε να διδασκομαστε απο τα λαθη μας και να μην τα επαναλαμβανουμε.
Οι εγκληματικες σημερινες κινησεις των πολιτικων μας (Ελλαδας και Κυπρου)...
δειχνουν πως θα ξαναζησουμε ιστορικα γεγονοτα, που θα αλλαξουν την Ελλαδα και την Κυπρο μας.
Δυστυχως προς το χειροτερο.
Ο Θεος ας βαλει το χερι Του.

(τα έλεγα πριν στα παιδιά μου- και τα ακουγαν σαν παραμύθι)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....ΠΡΙΝ 40 χρόνια.- 16χρονος- πανω στην Βασιλίτσα.
Δεν υπήρχαν Αλβανοί τότε στην Ελλάδα.
Τις δουλειές τους τις καναμε εμείς.....
Δουλεύαμε μια οικοδομή στην άκρη του χωριού- και ζηλεύαμε τις πομπές με τα αλογα- μουλάρια- γαιδούρια, που τραβούσαν κατα το ξωκλήσι, στο πανηγύρι του Αηλιά, με τις σουβλες να προεξέχουν στην άκρη απο τα σαμάρια.
Την ζήλεια μας αντιστάθμιζε η σκέψη ότι θα κατεβαίναμε τον Σεπτέμβρη - στο παζαρι της Λάρισας και θα είμασταν ματσωμένοι. Θα αγοράζαμε και απο το Panos shop της Βενιζέλου καινουριο τζην. Lee- Wrangler- Levis...μεγάλο δίλημμα τι θα παιρναμε...

Ξαφνικά γύρω στις 11 με 12, βλέπουμε τις πομπές να επιστρέφουν.
Ο αρχιμάστορας ανήσυχος μου πρόσταξε: <<- Τρέξε να μαθεις. Κάποιος κατι έπαθε. Μάλλον ο παπάς που η καρδιά του δεν ήταν καλά.>>
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ.
Την επόμενη μέρα , καρότσες με φορτηγά γεματα ανθρώπους κατηφόριζαν προς το κάμπο.
Τα παλληκάρια του χωριού, τραβούσαν για τον πόλεμο.
Μαντήλια, νουθεσίες, δακρυσμένες μάνες, βουβοί πατεράδες.
Όποιος δεν τα έζησε, δύσκολα μπορεί να αισθανθεί αυτές τις εικόνες.

Η μεθεπόμενη μέρα με βρήκε στις κορφές του Σμόλικα.
Λίγοι παππούδες και λίγα αμουστακα παιδιά, έπρεπε να διαχειριστούμε χιλιάδες πρόβατα που άφησαν πίσω οι ηρωες επίστρατοι.

ΗΜΕΡΑ 11η στο βουνό -χωρίς ....κινητό - χωρίς ράδιο- χωρίς εφημερίδα
Στην απέναντι πλαγιά βλέπω απο μακρυά ανθρώπινη φιγουρα.
Τα ουρλιαχτά μου έσχισαν το ορεινο -αλπικό τοπίο του 2ου μεγαλύτερου βουνου της Ελλάδας.
<< - ΣΤΑΣΟΥ, πες μου τι έγινε ο πόλεμος...>>
Δεν έγινε πόλεμος, μου απάντησε ο ντραγάτης (αγροφυλακας)

Το βράδυ εκείνο κοιμήθηκα σαν πουλάκι στην ρίζα του ρόμπολου.
Την άλλη μέρα εφτιαξα το καλύτερο κεφαλοτύρι που έκανε ποτέ άνθρωπος.