Σαν Σήμερα

Περισσότερα
11 Χρόνια 6 Μήνες πριν #27123 από stergiosbik
Απαντήθηκε από stergiosbik στο θέμα Απ: Σαν Σήμερα
25 Σεπτεμβρίου 1849: "Εφυγε" ο θρυλικός Νικηταράς ο Τουρκοφάγος

Νικήτας Σταματελόπουλος (1782 – 1849): Ήρωας του '21, γνωστός τοις πάσι με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος.

Γεννήθηκε το 1782 στο χωριό Τουρκολέκα Μεγαλόπολης και ήταν γιος του κλέφτη Σταματέλου Τουρκολέκα και της Σοφίας Καρούτσου, αδελφής της γυναίκας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Κατά μία άλλη εκδοχή, γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Νέδουσα Μεσσηνίας. Σε ηλικία 11 χρονών βγήκε στο κλαρί με την ομάδα του πατέρα του και στη συνέχεια εντάχθηκε στο σώμα του πρωτοκλέφτη Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, του οποίου αργότερα παντρεύτηκε την κόρη Αγγελίνα.

Η ανδρεία και τα σωματικά του προσόντα τον οδήγησαν το 1805 στη ρωσοκρατούμενη τότε Ζάκυνθο. Εκεί εντάχθηκε στο ρωσικό τάγμα, που πολέμησε τον Ναπολέοντα στην Ιταλία. Αργότερα, επέστρεψε στη Ζάκυνθο για να υπηρετήσει αυτή τη φορά τους Γάλλους, που είχαν καταλάβει το νησί. Στις 18 Οκτωβρίου 1818, ενώ βρισκόταν στην Καλαμάτα, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Με τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Παπαφλέσσα συνέβαλε στην προετοιμασία του Εθνικού Ξεσηκωμού και στις 23 Μαρτίου 1821 μπήκε στην Καλαμάτα μαζί με τους άλλους στρατιωτικούς αρχηγούς.

Από την αρχή ενστερνίσθηκε το στρατηγικό σχέδιο του Κολοκοτρώνη για την κατάληψη της Τριπολιτσάς και πήρε μέρος σε όλες τις επιχειρήσεις για την κατάληψη του διοικητικού κέντρο των Οθωμανών στην Πελοπόννησο. Διακρίθηκε στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 Μαΐου 1821), ενώ αποφασιστική ήταν η συμβολή του στη Μάχη των Δολιανών (18 Μαΐου 1821), όπου ανέδειξε στο έπακρο τις στρατιωτικές του ικανότητες. Επικεφαλής μόλις 600 ανδρών κατανίκησε τον στρατό του Κεχαγιάμπεη που ανήρχετο σε 6.000 άνδρες και σχεδόν τον αποδεκάτισε. Γι' αυτόν τον πραγματικό του άθλο, οι συμπολεμιστές του τον ονόμασαν «Τουρκοφάγο».

Μέχρι το τέλος του Αγώνα ο Νικηταράς ήταν στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας είτε στην Πελοπόννησο είτε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα, όπου συνεργάστηκε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γεώργιο Καραΐσκάκη. Πήρε μέρος στην Άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και ήταν από τους λίγους αρχηγούς που αρνήθηκε να συμμετάσχει στη διανομή των λαφύρων.

Διακρίθηκε στη Μάχη του Αγιονορίου (26-28 Ιουλίου1822), που αποτελείωσε τη στρατιά του Δράμαλη δύο μέρες μετά τη Μάχη στα Δερβενάκια. Η ανιδιοτέλεια του ανδρός φάνηκε για μία ακόμη φορά, όταν από το πλήθος των λαφύρων της μάχης πείστηκε να δεχθεί ένα πανάκριβο σπαθί, το οποίο αργότερα προσέφερε στον έρανο για την ενίσχυση του Μεσολογγίου. Κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου Πολέμου τάχθηκε στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, αλλά φρόντισε πάντα να επιδιώκει τον συμβιβασμό και τη συνεννόηση.

Μετά την Απελευθέρωση τάχθηκε στο πλευρό του Καποδίστρια κι έγινε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Κυβερνήτη. Πήρε μέρος στην Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους (1829), ως πληρεξούσιος του Λεονταρίου. Επί Όθωνος περιέπεσε σε δυσμένεια, επειδή υποστήριζε το αντιπολιτευόμενο Ρωσικό Κόμμα. Προφυλακίστηκε το 1839 ως αρχηγός συνωμοτικής ομάδας, αλλά στη δίκη του (11 Σεπτεμβρίου 1840), αθωώθηκε ελλείψει στοιχείων. Εντούτοις, η κράτησή του παρατάθηκε με αποτέλεσμα να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη η υγεία του και σχεδόν να τυφλωθεί. Αποφυλακίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1841 και αποτραβήχτηκε με την οικογένειά του στον Πειραιά.

Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου και έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847 διορίσθηκε μέλος της Γερουσίας και δύο χρόνια αργότερα, στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών. Ο Νικηταράς απέκτησε δύο κόρες κι ένα γιο, τον Ιωάννη Σταματελόπουλο, που ακολούθησε καριέρα στρατιωτικού. Άφησε Απομνημονεύματα, τα οποία υπαγόρευσε στον εθνικό δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη.

[Αναδημοσίευση από sansimera.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δεν είναι ότι δεν είμαστε επαναστάτες. Απλά είμαστε άτυχοι που δεν είναι όπλο ο καναπές!!!


Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
11 Χρόνια 5 Μήνες πριν #31490 από Τάκης
Απαντήθηκε από Τάκης στο θέμα Απ: Σαν Σήμερα
Σαν σήμερα, 12 Oχτώβρη του 1944, η Αθήνα απελευθερώθηκε από τη Ναζιστική Κατοχή.

tsak-giorgis.blogspot.gr/2012/10/12-o-1944.html

Για τον κόσμο του κεφαλαίου είμαστε όλοι ξένοι.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Συνημμένα:
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": jnet

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
11 Χρόνια 4 Μήνες πριν - 11 Χρόνια 4 Μήνες πριν #48150 από stergiosbik
Απαντήθηκε από stergiosbik στο θέμα Απ: Σαν Σήμερα
"Γοργοπόταμος": Κορυφαία αντιστασιακή πράξη

Επιχείρηση "Γοργοπόταμος": Κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την υψηλή καθοδήγηση βρετανών κομάντος.

Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας. Ανάμεσά τους ήταν ο Ελλαδίτης Θεμιστοκλής Μαρίνος κι ένας Κύπριος με το κωδικό όνομα «Γιάννης». Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.

Το σχέδιο συνίστατο στην ανατίναξη μιας από τις τρεις γέφυρες Παπαδιάς, Ασωπού και Γοργοποτάμου (και οι τρεις βρίσκονται στον ορεινό όγκο του Μπράλλου), πάνω από τις οποίες διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Αθηνών. Ήταν η μοναδική αξιόπιστη δίοδος προς τα λιμάνια της Νότιας Ελλάδας και η αχρήστευσή της θα προκαλούσε τη διακοπή του ανεφοδιασμού της γερμανικής στρατιάς του Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική. Βρισκόμαστε λίγο πριν από την Μάχη του Ελ Αλαμέιν, που θα έκρινε πολλά για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή αυτή.

Τις επόμενες μέρες ο Μάιερς με τον λοχαγό Χάμσον κατόπτευσαν και τις τρεις πιθανές για σαμποτάζ περιοχές και έκριναν ότι η γέφυρα του Γεργοποτάμου ήταν ο ευκολότερος στόχος. Έπρεπε, όμως, να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των αντάρτικων ομάδων για να έχει πιθανότητα επιτυχίας η επιχείρηση.

Στις 19 Νοεμβρίου ο Μάιερς έσπευσε προς συνάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα, ηγέτη του ΕΔΕΣ στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας. Την επομένη αφίχθη και ο ηγέτης του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης. Όλοι συμφώνησαν ότι στόχος του σαμποτάζ θα ήταν η γέφυρα του Γοργοποτάμου, ενός παραποτάμου του Σπερχειού ποταμού. Τρεις μέρες αργότερα έγινε η κατόπτευση του χώρου από κοινή ομάδα ανταρτών και στις 22 Νοεμβρίου καταστρώθηκε το τελικό σχέδιο. Η επιχείρηση ορίστηκε για τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου.

Η γέφυρα του Γοργοποτάμου φυλασσόταν από 100 ιταλούς και 5 γερμανούς στρατιώτες. Η φρουρά διέθετε βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή της απαιτούσε κεραυνοβόλα ενέργεια. Στην επιχείρηση αποφασίστηκε να λάβουν μέρος 150 άνδρες (86 του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και οι 12 κομάντος). Το σχέδιο προέβλεπε την εξουδετέρωση ή την παρενόχληση της φρουράς από τους αντάρτες, την ώρα που οι κομάντος θα τοποθετούσαν τα εκρηκτικά για την ανατίναξη της γέφυρας.

Στις 11:07 το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου εκδηλώθηκε η επίθεση εναντίον της φρουράς και στα δύο άκρα της γέφυρας. Όλα κυλούσαν σύμφωνα με το σχέδιο και στη 1:30 το πρωί της 26ης Νοεμβρίου ανατινάχθηκε ένα τμήμα της γέφυρας για να ακολουθήσει στις 2:21 η ανατίναξη ενός δεύτερου, που την έβγαλε οριστικά εκτός λειτουργίας. Εν τω μεταξύ, ένα τρένο με ιταλούς στρατιώτες εμποδίστηκε από τους αντάρτες και δεν μπόρεσε να προσφέρει ενισχύσεις.

Στις 4:30 το πρωί και ο τελευταίος αντάρτης είχε αποχωρήσει από την περιοχή του σαμποτάζ και βρισκόταν στην τοποθεσία Καλύβια, όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Από τους 150 άνδρες που έφεραν σε πέρας την «Επιχείρηση Χάρλινγκ» μόνο τέσσερις τραυματίστηκαν, ενώ η φρουρά της γέφυρας έχασε 20 με 30 στρατιώτες. Σε αντίποινα, λίγες μέρες αργότερα στον χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας εκτελέστηκαν 9 έλληνες πατριώτες.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Όμως, οι επιπτώσεις της στο βορειοφρικανικό μέτωπο ήταν πολύ περιορισμένες, επειδή η εκτέλεση της επιχείρησης πραγματοποιήθηκε κατόπιν εορτής, έχοντας καθυστερήσει κατά δύο μήνες. Στο διάστημα αυτό οι δυνάμεις του Ρόμελ, έχοντας χάσει τη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, μετατοπίστηκαν δυτικότερα κι έτσι ο ανεφοδιασμός τους μέσω Ελλάδος δεν έπαιζε κανένα ρόλο.

Χρόνια αργότερα κατά τον εορτασμό της επετείου στις 29 Νοεμβρίου 1964 σημειώθηκε ένα αιματηρό περιστατικό. Από την ανατίναξη μιας ξεχασμένης βόμβας σκοτώθηκαν 13 και τραυματίστηκαν 45 άνθρωποι. Το 1982 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου καθιέρωσε την επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου ως επίσημο εορτασμό της Εθνικής Αντίστασης.

Δεν είναι ότι δεν είμαστε επαναστάτες. Απλά είμαστε άτυχοι που δεν είναι όπλο ο καναπές!!!


Last edit: 11 Χρόνια 4 Μήνες πριν by stergiosbik.

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
11 Χρόνια 4 Μήνες πριν #48152 από Sp4wN
Απαντήθηκε από Sp4wN στο θέμα Απ: Σαν Σήμερα
Είδα χτες το ντοκυμαντερ στη ΝΕΤ Στέργιο ηρωική πράξη αυτοθυσίας από τη 2η μεραρχία.Για να βλέπουν μερικοί πόσο φίλοι μας ήταν από πάντα οι Τούρκοι και οι Γερμανοί που τώρα έχουμε κολλητάρια !!

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": stergiosbik

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
11 Χρόνια 3 Μήνες πριν #60558 από stergiosbik
Απαντήθηκε από stergiosbik στο θέμα Απ: Σαν Σήμερα
Θερμό επεισόδιο στις Φέρρες Έβρου: Ένας Έλληνας και δύο Τούρκοι νεκροί
ΦΩΣ 26 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Εικοσιέξι ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το τελευταίο επιβεβαιωμένο θερμό επεισόδιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (και λέμε «επιβεβαιωμένο» γιατί δεν θεωρούμε ότι έχουν διαλευκανθεί οι συνθήκες πτώσης του ελικοπτέρου ΠΝ 21 και του θανάτου των τριών μελών του πληρώματός του) το οποίο κατέληξε στο θάνατο ενός Έλληνα στρατιώτη και τουλάχιστον 2 Τούρκων εκ των οποίων ο ένας υπολοχαγός.

Tο defencenet.gr προχώρησε σε μια ολοκληρωμένη έρευνα στα αρχεία του ΕΣ προκειμένου να αναδειχθεί όλη η ιστορική αλήθεια και να αποδοθεί τιμή στον Έλληνα στρατιώτη που έχασε τη ζώη του από τουρκικά πυρά εν καιρώ ειρήνης.

Το παγερό εκείνο πρωινό της 19ης Δεκεμβρίου 1986 ο στρατιώτης ΠΖ Ζήσης Καταγώγος βρήκε τραγικό θάνατο στον Έβρο κτυπημένος άνανδρα από τα πυρά των Τούρκων στρατιωτών.

Πρόκειται για ένα αιματηρό επεισόδιο που λίγοι γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι σήμερα θυμούνται. Το επεισόδιο αυτό που ξεκίνησε με τον θάνατο του Ζήση Καραγώγου γρήγορα εξελίχθηκε σε μάχη η οποία διήρκησε σχεδόν μέχρι το απόγευμα(!) και λίγο έλειψε στο να οδηγήσει τις δύο χώρες σε ένα νέο πόλεμο.

Ο 19 χρονος Ζ Καραγώγος είχε τοποθετηθεί αρχικά στο 534 Τάγμα Προκαλύψεως με έδρα το Πέπλο Φερών και γρήγορα ανέλαβε υπηρεσία σκοπού σε ένα απο τα φυλάκια προκαλύψεως του τάγματος που τότε υπαγόταν στην 12η Μεραρχία Αλεξανδρούπολης σήμερα 31η Μ/Κ Ταξιαρχία.

Τούρκος στρατιώτης ο οποίος είχε σκοπιά σε απέναντι φυλάκιο ζήτησε τσιγάρο από τον Καραγώγο.

Μόλις ο Καραγώγος φτάνει κοντά στον Τούρκο στρατιώτη δύο τουλάχιστον ριπές από την τουρκική πλευρά τον κτυπούν κατάστηθα και ο Έλληνας στρατιώτης πέφτει νεκρός στο έδαφος.

Η ώρα είναι 11:30 το πρωί της 19ης Δεκεμβρίου του 1986.

Ο άλλος Έλληνας σκοπός ο οποίος είχε και αυτός υπηρεσία σε διπλανή σκοπιά ακούγοντας τους πυροβολισμούς τρέχει για να δει τι συμβαίνει. Σε λίγο διαπιστώνει ότι ο συνάδελφός του κείτεται νεκρός παρατηρώντας ταυτόχρονα μια ομάδα Τούρκων στρατιωτών –πιθανότατα η ίδια που είχε σκοτώσει τον Καταγώγο- να προσπαθεί να σύρει τη σορό του Έλληνα στρατιώτη προς την τουρκική πλευρά.

Στο θέαμα αυτό ο άλλος σκοπός ανοίγει πυρ εναντίον της τουρκικής περιπόλου με αποτέλεσμα αυτή να υποχωρήσει ανταλλάσσοντας όμως πυρά με τον Έλληνα στρατιώτη, ο οποίος για; κάποιο διάστημα μαχόταν εντελώς μόνος του εναντίον τουλάχιστον 5 Τούρκων.

Ο δόκιμος Έλληνας Αξιωματικός υπεύθυνος του κεντρικού φυλακίου ακούει τους πυροβολισμούς και αμέσως συντάσσει τμήμα 20 στρατιωτών οι οποίοι σπεύδουν στην περιοχή.

Στο σημείο αυτό καταλυτικό ρόλο παίζει ο αγροφύλακας ο οποίος βρισκόταν κοντά στην περιοχή όπου αφού πρώτα ειδοποιεί τον δόκιμο για τα τεκταινόμενα οδηγεί την ομάδα στο σημείο της μάχης.

Ξεκινά νέα μάχη αυτή τη φορά με μεγαλύτερες δυνάμεις τόσο από πλευράς Ελλήνων όσο και Τούρκων οι οποίοι ενισχύουν και αυτοί τις δυνάμεις τους, με τον αγροφύλακα να λαμβάνει μέρος και αυτός.

Σύντομα οι Τούρκοι μετρούν δύο νεκρούς από τα πυρά των Ελλήνων στρατιωτών (ένας υπολοχαγός και ένας στρατιώτης) - άλλες πηγές μιλούν για 8 νεκρούς Τούρκους- αλλά δεν κατορθώνουν να κλέψουν τη σορό του Καράγώγου, ώστε να τη σύρουν προς το μέρος τους για να επικαλεστούν αργότερα ότι αυτός ευθύνεται που μπήκε σε τουρκικό έδαφος.

Νέες ενισχύσεις από του Τούρκους με λόχο δύναμης 70 ανδρών και βαρέα όπλα και νέα προσπάθεια με δύναμη 30 ανδρών. Πρόκειται για κανονική μάχη. Η διοίκηση του 534 τάγματος ζητά ενισχύσεις και τις πρώτες απογευματινές ώρες ουλαμός πέντε αρμάτων μάχης M 48 A5 της 3ης Επιλαρχίας Αναγνωρίσεως φορτώνεται με πυρομαχικά κατευθυνόμενος προς την περιοχή της συνεχών μαχών.

Δε χρειάζεται όμως αν επέμβει. Κάπου εκεί οι ηγεσίες των υπουργείων Εξωτερικών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (Κάρολος Παπούλιας τότε ο Έλληνας ΥΠΕΞ) συμφωνούν για την κατάπαυση του πυρός.

Τη μνήμη του στρατιώτη Ζήση Καραγώγου, τίμησαν το περασμένο Σάββατο το πρωί η 31η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, φίλοι και συγγενείς του. Παράλληλα, έγινε μετονομασία του παρατηρητηρίου Τσιρώζη σε Καραγώγου ως τιμή για τον στρατιώτη που θυσιάστηκε για την Πατρίδα.

www.defencenet.gr/defence/item/%CE%B8%CE...BA%CF%81%CE%BF%CE%AF


Εχοντας παει 10δες φορες στο συγκεκριμενο φυλακιο να επιβεβαιωσω αυτα που λεει.
Η μεχρι τωρα επισημη εκδοχη ηταν οτι "τον σκοτωσαν λαθρεμποροι" αλλα Ο Λ Ο Ι ξεραμε τι ακριβως ειχε συμβει.
Ηταν κοινο μυστικο.
Το φυλακιο αλλωστε ονομαζοτανε απο τοτε "φυλακιο Καραγωγου" κ τωρα ονομασανε κ την υπερυψωμενη.
Ενημερωτικα μονο τ αρματα ηταν οντως της Γ'ΕΑΝ η οποια ηταν τοτε στη Καβησο.

Δεν είναι ότι δεν είμαστε επαναστάτες. Απλά είμαστε άτυχοι που δεν είναι όπλο ο καναπές!!!


Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": γιαννης-δραμα, bavel

Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Περισσότερα
11 Χρόνια 3 Μήνες πριν #64031 από stergiosbik
Απαντήθηκε από stergiosbik στο θέμα Απ: Σαν Σήμερα
Τα θυρανοίξια της Αγια-Σοφιάς, 27 Δεκεμβρίου 537

Η Αγία Σοφία είναι το πρώτο κτίσμα που "χτυπάει" στο βλέμμα του ταξιδιώτη, καθώς εισέρχεται από την Προποντίδα. Το ξεχωριστό αυτό σημείο είχαν επιλέξει για να χτίσουν τους ναούς τους, αιώνες πριν από τους Βυζαντινούς, οι ειδωλολάτρες.

Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν το 346.

Κατά την εποχή του Αρκαδίου, το 404, η πρώτη Αγιά Σοφιά πυρπολείται και θα κτισθεί εκ νέου από τον Θεοδόσιο Β'. Θα πυρποληθεί όμως και πάλι το 532, κατά την Στάση του Νίκα. Έτσι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α' αποφασίζει να κατασκευάσει την εκκλησία από την αρχή, στον ίδιο χώρο, αλλά πολύ πιο επιβλητική, για να δεσπόζει στη Βασιλεύουσα. Τα θεμέλια αυτού του μεγαλοπρεπή ναού θα μπουν στις 23 Φεβρουαρίου του 532, με σχέδια που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος Τραλλιανός και Ισίδωρο ο Μιλήσιος.

Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί έξι χρόνια 10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες (περίπου 120.000.000 ευρώ). Από κάθε σημείο όπου υπήρχε Ελληνισμός, έγινε προσφορά: Τα πράσινα μάρμαρα από τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός, το ασήμι και το ελεφαντόδοντο, για τη διακόσμηση του εσωτερικού.

Τα θυρανοίξια έγιναν στις 27 Δεκεμβρίου του 537 από τον Ιουστινιανό, ο οποίος βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας έναντι του ξακουστού ναού του Σολομώντα, αναφωνεί: «Δόξα των Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον. Νενίκηκά σε Σολομών».

Για χίλια και πλέον χρόνια (537-1453), η Αγία Σοφία θα αποτελέσει το κέντρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Εκεί, ο λαός θα γιορτάσει τους θριάμβους, θα θρηνήσει τις συμφορές και θα αποθεώσει τους νέους αυτοκράτορες.

Η τελευταία λειτουργία τελέστηκε στις 29 Μαϊου του 1453. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ' Δραγάτης, αφού προσευχήθηκε μαζί με το λαό και ζήτησε συγνώμη για λάθη που πιθανόν έκανε, έφυγε για τα τείχη, όπου έπεσε μαχόμενος. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Αγία Σοφία έγινε τζαμί και με την επανάσταση του Κεμάλ Ατατούρκ μετατράπηκε σε μουσείο.

[Πηγή sansimera.gr]

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δεν είναι ότι δεν είμαστε επαναστάτες. Απλά είμαστε άτυχοι που δεν είναι όπλο ο καναπές!!!


Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.

Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.085 δευτερόλεπτα
Powered by Kunena Φόρουμ