Συζήτηση επί του άρθρου: "Πότε θ' αρχίσει η οικονομική ανάκαμψη;"

dimlyk έγραψε: ...οτι οσο ο αποικιοκρατης αντιμετωπιζει δικα του οικονομικα (η οποια αλλα) προβληματα αυτα θα μεταφερονται στις αποικιες .

Πρόταση, να βρούμε τρόπο ν απεξαρτηθούμε. Να σταματήσουμε να είμαστε αποικία. Αυτό κα΄τι σημαίνει, έχει κάποιες μεγάλες διαφορές με αυτό που ζούμε. Το θέλουμε η πλειοψηφία? Αν ναι και δεχόμαστε την αλλαγή σα λαός, να ψάξουμε να το υλοποιήσουμε.

stratis 1 έγραψε: Η οικονομικη αναπτυξη θα ξεκινησει οταν θα αρχισουν να μιλουν στη βουλη για την λεξη ΠΑΡΑΓΩΓΗ.
Για να αρχισει να συζητιεται αυτη η λεξη μεταξυ τους,θα πρεπει ο λαος πρωτα να καταλαβει οτι ειναι η μοναδικη λυση και να το απαιτησει.

Άρα θα πρέπει ο λαός να αποφασίσει πως πρέπει να παράγει. Αυτό σημαίνει μιά άλλη προσέγγιση της έννοιας εργάζομαι. Σημαίνει πως θα πάρω ικανοποίηση από την εργασία μου αν αυτή "παράγει".
Αν όλοι μας εργαστούμε σ αυτή τη λογική και είμαστε φανερά ενάντια σε ότι μας εμποδίζει να παράγουμε, πιστεύω πως κι όποιοι ψηφιστούν θα υποστηρίξουν μιά διαδικασία παραγωγής που θέλουν αυτοί που τους ψηφίζουν. ¨οταν θα πέφτουν καταγγελίες βροχή από το κόσμο για οτιδήποτε γραφειοκρατικό εμποδίζει τη παραγωγή, πολλά θ αλλάξουν. Μπορέι το σύστημα να θέλει και να μπορέι να κρύψει "πολλά" όμως δε μπορέι να τα κρύψει όλα, αν έχει ενάντια του τη θέληση των πολλών.

alex_nous έγραψε: Φίλε Γιάννη, επίτρεψέ μου να πω κι εγώ την γνώμη μου πάνω στο θέμα. Συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα γράφονται στο άρθρο με μια μικρή παρατήρηση η οποία αλλάζει όμως εντελώς τον τρόπο τον οποίο θα έπρεπε να βλέπουμε την κρίση.
Η οικονομική κρίση λοιπόν κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι τεχνητή! Οφείλεται καθαρά σε σχέδιο κερδοσκόπων. Όποιον και να ρωτήσεις το ίδιο λέει! Το γνωρίζουν όλοι και δεν είμαι ο καταλληλότερος να μιλήσω γι'αυτό! Πριν από την κρίση το χρέος της χώρας μας ήταν απόλυτα βιώσιμο και διογκώθηκε όχι λόγω αυτής αλλά λόγω τον εξοντωτικών μέτρων που ακολούθησαν. Όσο και να προσπαθούν να μας κοροϊδέψουν δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.
Καταλήξαμε λοιπόν να βλέπουμε το δέντρο και όχι το δάσος. Έχω δει άπειρες συζητήσεις επί συζητήσεων για τους κρατικοδίαιτους δημοσίους υπαλλήλους, τους κλέφτες ελεύθερους επαγγελματίες, τα λαμόγια βιομηχάνους και τους αγρότες με τα Cayenne. Ο ένας να κατηγορεί τον άλλον σε έναν ατελείωτο καυγά ο οποίος ποτέ δεν καταλήγει πουθενά. Ναι έχουν όλοι μερίδιο ευθύνης για το γεγονός ότι το κράτος δεν είναι όσο ισχυρό θα μπορούσε αν όλα ήταν σωστά. Όμως η κρίση? Όλοι τους ξεχνούν ότι είναι τεχνητή. Δεν φταίμε ούτε εγώ, ούτε εσύ! Το διαίρει και βασίλευε λοιπόν είναι αυτό που μας αποπροσανατολίζει κατά την γνώμη μου. Έχει περάσει πλέον σε τέτοιο επίπεδο που πλέον κάποιοι αισθάνονται μέσα τους ίσως και ενοχές για αυτά τα λίγα ή πολλά που ''έφαγαν''. Μήπως αυτός είναι ο λόγος που δεν αντιδρούν?
Πότε λοιπόν θα έρθει αυτή η πολυαναμενόμενη ανάκαμψη? Όταν αυτοί το ορίσουν? Δυστυχώς πλέον με όλα αυτά τα μέτρα μας έχουν καταδικάσει να είμαστε πιόνια τους. Εκτός και αν συνειδητοποιήσουν όλοι ότι ο απέναντί τους δεν είναι εχθρός και ενωθούν. Μόνο με εθνική συμφιλίωση θα έρθει η πραγματική ανάκαμψη. Δεν είμαι ούτε επαναστάτης ούτε και έχω σκοπό να γίνω. Πιστεύω όμως ότι ενωμένοι μπορούμε να κάνομε θαύματα. Προσωπικά δεν ανήκω σε κανέναν πολιτικό χώρο και δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν τους, παρά μόνο στην τράπεζα το στεγαστικό μου δάνειο. Όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές σκέψεις και απόψεις και φυσικά οποιοδήποτε σχόλιο ή άποψη είναι δεκτά.

Καθώς πραγματικά συμφωνούμε και στο ότι είναι εισαγόμενο σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα, η αγωνία και προτροπη΄είναι πως θα καταφέρουμε να ενωθούμε. Είναι ένα μεγάλο μειονέκτημα μας σα λαός, αλλά πρέπει αντί να καταθέτουμε τα όπλα με απογοήτευση, να το φωνάζουμε συνέχεια πως μονάχα όλοι μαζί. Είναι ίσως ο μόνος τρόπος να περάσει μέσα από το δέρμα καθενός που το φωνάζει και να βάλει τον εαυτό του λειτουργικά στη υπηρεσία του συνόλου, αναζητώντας μέσα από αυτό τη προσωπική του ευημερία.

jnet έγραψε: Συγχωρέστε με γιατι δεν εχω προλάβει να διαβάσω ολα αυτά που γράψατε αλλά θα δωσω μιά ενδειξη που την θεωρώ σημαντική.

Το Χρηματιστηριο εκανε χαμηλό το καλοκαίρι και από τότε είναι σε μιά ανοδική τροχιά την οποία απλά δεν ακολουθούν οι τράπεζες γιατί εχουν τα θεματά τους.

Είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι τα πράγματα αλλάζουν. Η ιστορία έχει δείξει ότι τα Χρηματιστήρια παντα προπορεύονται των όποιων εξελίξεων.

Αν και είναι μιά ένδειξη, δε σημαίνει πως προεξοφλεί αυτό που χρειάζεται ο κόσμος.
Το χρηματιστήριο θα κάνει τρελό ράλι αν κοπεί εντελώς η ιατρική πε΄ριθαλψη, η ασφάλιση, και ο καθορισμός σύνταξης στα 100€. Αν το μεροκάματο πάει στα 2€ τα κέρδη των εταιριών θα εκτιναχθούν, μαζί και το χρηματιστήριο.
Ένα απλοικό στη σκέψη μου παράδειγμα λέει.
Αν έχουμε 1.000.000 τουρίστες και τους εξυπηρετούμε με 200.000 υπαλλήλους, με μισθό €500 και ο καθε τουρίστας αφήνει στη χώρα 200€, τότε έχουμε έσοδα 200.000.000 με έξοδα υπαλλήλων 100.000.000 (λέμε τώρα).
Μπορούμε να απασχολήσουμε 400.000 υπάλληλους με μισθό €250 και να χουμε το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα. Όμως αυτοί θα χουν να κάνουν τη μισή δουλειά και κανείς δε θα μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια.
Υπάρχουν πολλές προσεγγίσεις που μπορούν να γίνουν.
Μιά που θα μας άρεσε, είναι 1.500.000 εκατομμύριο τουρίστες που θα αφήσει το ίδιο ποσό καθένας.
Αυτό το θέλουν όμως όλοι, Ισπανοί, Γάλλοι, Πορτογάλλοι, Τούρκοι, κλπ. Η αύξηση των τουριστών είναι μονόδρομος, αν θέλουμε να μιλάμε για ανάπτυξη.
Ένας δρόμος για την αύξηση των τουριστών, η μείωση των τιμών, του μεροκάματου δηλαδή, χωρίς αύξηση των εργαζόμενων, επιλέγεται από πολλούς σα μεθοδος. Έχει το "καλό" πως η αύξηση των πελατών, μπορεί να αυξήσει τον αριθμό των υπαλλήλων με τον ίδιο μισθό.
Άλλη μέθοδος η αύξηση της ποιότητας, με την ίδια τιμή. Υπάρχει μεγάλο κομμάτι πελατείας, που θα θεωρήσει "φτηνό" μιά ποιοτική υπηρεσία σε "λογική τιμή"
Σε πραγματικά δεδομένα, σα χώρα, μπορούμε με τις φυσικές ομορφιές που έχει η Ελλάδα μας, να παλαιψουμε και σ αυτή τη κατεύθυνση.
Σίγουρο είναι πως ακριβές υπηρεσίες, σ ενα πελατολόγιο που δε μπορέι να τις πληρώσει, οδηγεί σε μειώσεις είτε μισθών, είτε σε απολύσεις προσωπικού.

Φέτος ένας έμπορος πουλάει πελλετ 300ε/τόνο (π,χ)
Πόσο δεχόμαστε να κερδίσει επιπλέον για να μας πουλήσει 270 το τόνο? Για να γίνει αυτό πρέπει τα 30€ λιγότερα να βγουν από πολύ περισσότερους τόνους. Μιά μείωση τιμής 10% μπορεί αν χρειάζεται μιά αύξηση κατανάλωσης 50% σε αντιστάθμισμα. Όμως μιά μείωση τιμής, μπορέι να φέρει άυξηση 200% στις πωλήσεις, με πολύ μεγαλύτερο κέρδος τελικά. Αυτό ΔΕΝ δημιουργεί απαίτηση για επιπλέον έκπτωση, καθώς όσο προσεγγίζουμε προς τη τιμή πραγματικού κόστους, κάθε ελάχιστη μείωση, αντισταθμίζεται με πολλαπλάσια άυξηση κατανάλωσης. Έχει λοιπόν μεγαλη σημασία να κατανοούμε. Να ξέρουμε μέχρι που, πως και τι αναζητούμε.

Algor έγραψε: με λίγα λογια,

1.Αναπτυξη καποια στιγμη θα ερθει γιατι η ιστορια κανει κυκλους. (ναι, μπορούμε να το θεωρούμε δεδομένο, άγνωστο αν θα το ζήσουμε εμείς)

2.Πιστευω οτι τον ιδιο κυκλο που κανει η Ελλαδα θα κανει για παραδειγμα και η Γερμανία. (και κάθε δυνατός ιστορικά..)

3.Αρα για να εχουμε αναπτυξη, ισως να πρεπει πρωτα να καταρευσουν και οι ισχυροι!!! (πιθανόν, καθώς οι "νεοι ισχυροί που θα προκύψουν, δίνουν στους αδύνατους που τους στηρίζουν, για να εδραιωθούν)

4.Η αναπτυξη που σήμερα σηζητανε οι "μεγάλη" δεν αφορα τους πολιτες.( τους αφορά σε μεγάλο βαθμό νομίζω, καθώς οι "αριθμοί" που εκφράζουν ανθρώπους δε στέκουν χωρίς αυτούς)

5.Πρεπει να κατανοησουμε επιτέλους οτι δεν είναι ολα τυχαια στον κόσμο, αλλα κρυβουν ισχυρα συμφεροντα,αρα και δολοπλοκίες. (με απλά λόγια, οι ισχυροί πάντα θα προσπαθούν να διατηρήσουν τα συμφέροντα τους, με οτιδήποτε μπορούν να κάνουν. Πρακτικά και ιστορικά σε κάθε τέτοιο υπάρχει τέλος)

6.Το μεχρι σημερα παγκοσμιο οικονομικο μοντέλο εχει καταρευσει, αρα με την ιδια συνταγή δεν θα μας φερουν αναπτυξη (είναι πολύ πιθανό, η "επόμενη μέρα" δε θα είναι ίδια έτσι κι αλλιώς)

7.Το πάν στον κόσμο δεν είναι οι οικονομικοι δείκτες.

(αυτό είναι το τραγικό, πως αφήνουμε να ερμηνεύουν τη ζωή, με οικονομικούς δείκτες, όχι μονάχα στην Ελλάδα, αλλά παντού νομίζω. Στην Αφρική βέβαια οι Ζουλού, δε ξέρω αν κατέχουν απ αυτά. Όμως δεν έχουν ούτε τηλεόραση, ούτε euro5 αυτοκίνητα, ούτε 6ης γενιάς κινητά. Δε πηγαίνουν διακοπές στη Μαγιόρκα, πιθανόν δε θα δούνε ποτέ το Παρθενώνα. Όταν κάποιος αρρωστήσει του δίνουν ματζούνια και περιμένουν. Οι γυναίκες του ψάχνουν απ τα μπράτσα και τη δυνατότητα επιβίωσης κι όχι από το τραπέζι στα μπουζούκια. (μη βαράτε, παράδειγμα είναι). Δε συζητάνε μέσω ιντερνετ, αλλά γνωρίζονται προσωπικά από τη μέρα που γεννιούνται και μιλάνε στο κοινό κυνήγι, το βράδυ γύρω από τη φωτιά όλοι μαζί. Οργανώνονται όλοι μαζί για να αντιμετωπίσουν τη τίγρη, καθώς είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ πως ένας μονάχα δε μπορεί.
Αυτό το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ μακάρι να βρούμε τους τρόπους να το κατανοήσουμε.. κι αν τυχόν μας αρέσουν όλα αυτά τα καλά και τα κακά κι οι δυσκολίες, να τα αναζητήσουμε..

Το χρηματιστήριο αφορά λίγους και σίγουρα όχι εμάς τους... μπατίρηδες.
Οπότε, είναι αδιάφορη η πορεία του για τον απλό πολίτη.

Για την ανάπτυξη μέσω της αύξησης του αριθμού των τουριστών, έχεις απόλυτο δίκιο. Μόνο που εκτός από την Ισπανία, τη Γαλλία, την Τουρκία, την Ιταλία κλπ., έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν ακόμη πιο δύσκολο αντίπαλο. Το ελληνικό κράτος.

Ξέρετε τι τραβάει ένας Ρώσος τουρίστας (που δε θα γυρνάει από νησί σε νησί με ένα σακίδιο στον ώμο, αλλά θα αφήσει χρήμα) για να έρθει στην Ελλάδα;